SESSİZCE KAR YAĞAR

Ýnadýna þimdi bir kez daha
Bu toprak ve bu ölü
Sýnýrlarýn bittiði yerdeyiz

Ne kaldý geriye
Ne kaldý kim söyler

Bu yalnýzý korkak gecede
Anasonlu bir bulut geçer
Ýkiye bölünmüþ suskunluklardan
Kurumuþ bir nehrin yalýn nefretiyle
Kurþun kuþatmalý öfkelerlerle
Aðzý karanlýk yaþlý bir dua geçer
Aþk zehirlenir, kýrmýzý söylencedir
Kanar gül kendi yitikliðince, yanar gül.

Nefesi sisli yeþilerde konuk
Gözleri ayrýlýk rengi bir ceylan
Yangýn rengi aðlar kimsesizliðine
Nasýl gidiyoruz susan sesizliklere
Yaprak kýmýldarken rüzgâra
Dal kýrýlýrken hasrete
Yeþil sararýrken güze

Kim söyler
Ne kaldý kim söyler

Bu düþ hasatýnda savrulurken sözcükler
Gözyaþlarýmýzda erirken çeliðin ýþýltýsý
Býrak saçlarýnda kalsýn
Hasretimizde ki hüznün kara þarkýsý

Gel kýrýlsýn bu testi
Su yürüsün kendi akýþýnca
Yakaran neyse susturalým
Ýçimdeki asasý kýrýk derviþ
Söyleþirken bir avuç kumla

Ne kaldý
Ne kaldý kim söyler

Linç edilirken papatyanýn sarýsý
Ak sütlü masallarda dinlenirken sevda
Avurtlarý çökmüþ bir akþamla
Sarýlýrým yedeðimdeki son resmine
Ve sesizce kar yaðar, üþürüm
Yalnýzlýða yürürüm gözlerinde.


Latif Köybaþ
Sosyal Medyada Paylaşın: