Binlerce çaba , onlarça umut çaresizliðimin yagmurunda ýslaniyor ve haksýzlýðýn içinde boðulup gidiyor. Haksýzlýklarýn dünyasýnda yaþiyorum dostum . Her gün yepyeni , beklenmeyen bir haksýzýða rastlýyorum. Sesým yetmiyor baðýrmaya . Yetmiyor haykýrmaya . Ve benim payýma düþen hayal kýrýklýðý ve gözyaþý oluyor. Umut etmenin , sevmenin , iyi olmanin bedeli bukadar aðýr olmamalý dostum. Olmamalý bu dünyada bukadar çok kötü insan. Kötülüklerini þehrýn dört bir yanýna bulastýrmýþ insanlar iðrendiriyor beni hayattan . Bitmek bilmeyen bir fýrtýnanýn içinde bulunan bir gemi gibi , sýðýnaçak bir liman arýyorum. Bulamiyorum dostum . Bulamiyorum ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Beyaz_Gul 63 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.