Bir serçe kuşu gibi

Kanadý kýrýlmýþ yaralý bir serçe kuþu gibi oturuyorum pençerenin önünde sevgilim.
Okadar mutsuz,okadar çaresiz.
Kar taneleri düþerken yeryüzüne seni getiriyorum aklýma.
Her kartanesi senin yüzünü,gözlerini anýmsatiyor bana.
Nasýl’da güzel düþüyordu kirpiklerinin üzerine bembeyaz tertemiz kar.
Hava çok soðuk sevgilim,üþüyor yine bu aksam yüreðim.
Soðuk olan hava deðil yüreðimi üþüten,düþen kar taneleri deðil bedenimi donduran.
Senin yokluðun,senin özlemin en soðuk havadan bile çok üþütüyor yüreðimi be sevdiðim.
Ve ben yine,tam þurada,tam býraktýðýn yerde üþüyorum her aksam üþüduðum gibi sevgilim.
Ne sýçak bir yatak,ne de sýçaçýk bir guçak ýsýtýr bu akþam bedenýmý.
Bir tek senin sevgin,senin gözlerin ýsýtabilir bu çaresiz,üþüyen bedeni.

Ve yine o pençerenýn önünde küçük yaralý serçe kuþu gibi bekliyorum senin gelmeni.
Kar taneleri dindiriyor birazçýk olsun sana olan özlemimi.
Geliçekmisin birgun sevgilim?Sarýlýçakmýsýn bana eski günlerdeki gibi?
Bekliyorum imkansýzým,yaralý bir serçe kuþu gibi gelip yaramý sarmaný,kanatlarýmý tekrar takmaný.

Sosyal Medyada Paylaşın: