hep
boþ karanlýklar
uyku hizmetkarý suskunluðunu buldu
damlarý su tutmaz yýldýzlar
yapýþkan satýrlar gibi ýþýðýn yüreðine düþmekte
mürekkep rengindeki ay
harcanýlmýþ rüya öksüzlükleri gibi
iftirayla ölüyor virgülsüz duygular
titriyor noktasýz hayallerin damak tadý
simsiyah
içsel dürtülerin satýr kavgalarý
ki...
nefessiz gökyüzünün telaþý
kliniksiz yayýlmýþ ve de güçsüz
kanayan yaðmurlar üretiyor bulutlarýn siyahý
ha çýktý fýrtýna ha çýkacak
ama/
bomboþ karanlýklarýn duasý
masumluðun avuç içinin sakýn yaðmurlarýnda gizli
oda biliyor,
her þey,
yüreðin terinden yaðan ýþýkla,
geceye sýrýlsýklam bir ak býrakýlmýþ.
....