bir uçak düþtü düþürüldü iyice baktým göðe üstümüze aðan kara bulutlara kayan kimler aþaðý aþaðý
ekmek derdine düþtüm iyi mi altýn düþse bana ne düþündüm bu uçak nasýl kaldýrýlýr yerden ölü gövdenin parçalarý nasýl eklenir birbirine kayýp ben isem nasýl bulunur
neredesin yar kimin kucaðýna oturtuluyoruz yine bu el, yüz, ayak bizim deðil önce komþu hakký öðretildi bize süpürmeyiz bizim kapýmýzýn önünün tozunu komþu kapýsýnýn önüne
hey el kime avuç açacaksýn oraya çýkýyor bu yol durma geri dön temizle uçaðýn enkazýný..
24. 11. 2015 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.