...Melda öğretmenim şahsında tüm öğretmenlerime...
Utku Aksu
...Melda öğretmenim şahsında tüm öğretmenlerime...
aðýr yaralý geceye
sýðýnýrken kimliksiz korkak gölgeler
dudaklarýmda ki tutsak intikam sýzýyor
dudaklarýnda ki çýðlýk suskunluklara
ne çok kanamýþým, sevi býçaðýnýn kestiði
miadý dolmuþ kalp yarasýndan
yokluðunca avuçlarýmda birikmiþ
eþgali belirsiz bakýþlarýmda
kasvetli bir unutkanlýk uykusu
sýyýrýrken ruhumu yavaþça bendenimden
kuru sýký akþamýn çýrpýnan son ýþýklarý
ruhsuz bir bedende mahsur kalmýþ
dayanýlmaz felçli sancýsýn þimdi
sessiz sessiz alacaným
yine içime tuzlu bir aðýt tutunuyor, hoyratça
uykularýma girmemiþ sensiz rüyalara inat
senli bir iç geçiriyorum sarsak ruhuma
yine devingen serseri acýlarýn
mayýnlarýna basýyorum
kaybolmuþluðun kararti gecelerinde
biliyorum sýr tutmaz artýk bu yara
ne kadar saklasam da
hep sen kanar tenha ömrümün koynuna
ayak sesleri susarken sokaklarda
kalabalýk bir yalnýzlýk düþer kucaðýma
gözlerime bir tohum eker
dilimde ürperen paslý, metal çýðlýklarým
þiirlerde ateþlere verirken kendimi
tutuþan ruhumdan
tutam tutam koparýrým seni
özlenmiþ kokular getirir
saçlarýndan buseler almýþ rüzgarlar
erguvan bulutlar dökerken morlarýný
mavisi geceye dönen evrenin sonsuzluðuna
ince ýslýk sesinde bir yol bulurum
dallarýna taze umut yürümüþ, kurþini sevdaya
gözlerine bir yudum deniz dökülmüþ
bir yüz gülümser bana
tozlu bir çerçevede, yýllarýn tutsaklýðýndan usanmýþ
yüreðimin yaftasýna kazýnmýþ
duvaklarý yosunlu hatýralar sýzarken
tekil yalnýzlýk akþamlarýna
acýlardan devþirilmiþ bir ömür
vuruluken koygun harflerle bu dizelerde
hiç gelmeyecek vuslatýn, kýrk ikindi yaðmurlarýnda
çiçeklenir taze hayaller
salkým saçak
yine o meçhul ateþin isindeki sýzý, kabuk baðlar
çiçeklenen hayallerin etrafýna
keþfedilmemiþ yaralarda birikirken aðrýlar
tutuþurken içli bir ney sesinde
sensizliðime ettiðim beddualar
görünmezliklerde kýrýlýr kirpiklerimin oklarý
gözlerimden çalýnmýþ pimi çekik bakýþlarýmý
asarken kör bir kurþun sesine
yaslý gecelerin hüznünü ekiyorum
naftalin kokan hatýralarýn sarýsýna
hançerli yaramýn önünde iki secde feryada durup
sulu sepken yangýný, körüklerken gece boyu
sorgusuz nesnel düþlemlerle
ipi kopmuþ bir uçurtma þimdi ruhum
uçuþuyor sensizliðin sonsuzluðunda
uçuþuyor feri kesik gözlerimde
taze bir sabah yarasýnda
üþürken sürmeli duygularýmýn sol yaný
bir rüzgara içirip harfleri
sana bu þiiri yolluyorum
sus ve kapa þimdi, bahar gözlerini
aç yüreðinin kelepçelerini
masum bir çocuk sevgisiyle kutsanmýþ
tomurcuk bir güneþ gönderiyorum
beyaz, aydýnlýk, tebeþir kokan düþlerine
Utku Aksu 13.01.2009 00:18 Detmold
Bu þiir sevgili Melda öðretmenime ithafýmdýr.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.