MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Medcezirli Geçişgen Şiir (Yazgısal Oratoryo)
Utku Aksu

Medcezirli Geçişgen Şiir (Yazgısal Oratoryo)




farzet ki gülüm 
ayrýlýk sabahýmýzý henüz daðlamadý karanlýk 
farzet ki 
yüreklerimize zerk ettiðimiz ayrýlýk zehri 
henüz daðýlmadý gülümsemelerimize 
farzet ki 
ateþe deðmiþ rüyalara ayrý uyanmadýk 
paramparça, çapul edilmiþ düþlerimizle 
farzet ki 
ölü doðan sevdamýzý yýkamadýk, çileli ayrýlýða adanmýþ 
vuslatý yitik, engebeli týnýlarýn savrulduðu sagularýmýzla 

iþte böyle gülüm 
sana susuyorum ýþýðý firari, çiyi taze ilk ayrýlýk sabahýnda 
hiçli geçmiþ zamanýn özetini çekerken  temize
müsamahalý davranmýyorum kirlettiðimiz, boynu bükük anýlara 
dudaklarýmda filizlenen rutubetli 
küfü ölümcül tetanoz isyanlarý fondip dikip 
toprakta dillenen güneþli, aydýnlýk uyanýþ türkülerimle 
bir buðday tanesi gibi açlýðý tartarken güneþ yanýðý düþlerimde 
çocukluðumun azad ettiði bir masal gülümsüyor tenhalýðýma 
mahsur kalmýþým, büyürken derinimde infilak eden bir yaranýn acýsýnda 
beni bul, bul beni diyemiyorum 
içimdeki felçli meçhul duygularýmýn ara dolgularýnda 

bu borcu ödeyemezsin gülüm gitmelerinle 
bu taksirat bizim sanýrken 
okunaksýz yazdýðýmýz ömrümüzü 
ýslýkla çalýyoruz sözlerini unuttuðumuz þarkýlar gibi 
üþümüþ, ýssýz sokaklar peydahlarken faili meçhul karartýlarýný 
kapýsý kapanan evlerin uðultusunu sürerken düzenin þarjörüne 
daha ilk perdesi henüz yýrtýlmýþ sensizlik monoloðunun 
yalnýzlýk sahnesinde gözyaþlarýma gammazlarken beni 
lâl olmuþ dilimin gerilla sözcükleri 
ben bir vuslatýn daha kesat hasadýnda 
fitili ateþlenmekten usanmýþ molotof oluyorum 
kaçýncý kez atýldým kendi içimdeki yangýna 
dilimin ucunda sayýlara tekabül etmeyen ayrýntýlarýn cinneti 
geçtiðim hangi ara duraklarda kaldý kim bilir? 
nefretin çaresizliðime tetik düþürdüðü 
yýldýzlarý talan edilmiþ metruk, izbe gecede 
bir tutam yaþanmaya mahkum yazgý býraktýn avuçlarýma 
sanma ki sitem edeceðim sana 
gözyaþlarýmý damýtýp yüreðimde 
sözcüklerime giydirip kýzýl þafak vakitlerimin kaybedilmiþ onurlu kavgalarýný 
sana þiirlerimin unutkan, maðlup selamýný getireceðim 
Ýzmir gibi özlem kokan meltemin soluðuna asýlý, asi özgür martý çýðlýklarýnda 

en mahþerî imtiyazsýz paranoya kývamýnda 
dudak deðmemiþ sözcüklerimle törpülerken çýðlýklarýmý 
içimin erimeyen acýlarý korlaþýrken damarlarýmda 
bir bitiþle yarým kalan renkleri kirletilmiþ solgun benizinin resmini 
hayatýmýn tualine müebbet çizerken 
o resmin kýrýk aynasýnda hüzünlü, puslu, suskun gülüþlerin mahsur kalmýþ 
gerçeðini arayan diyalektiðe sürgün sonsuzluðun baþlangýcýna dek 
karanlýk ýþýyan gecenin yýkýsýnda dolunay intiharýna tanýklýk ederken 
farz – ý misal öneklerle hoyrat esen rüzgarýn kýrýk kanatlarýna sýðýnýyorum 
boynumda idamsý, bukleli solgun bir hüzün demeti 
ruhumda derin acý obruklarý, dudaklarýmda biriken sinsi grizu 
gözyaþlarýmýn intiharýna tanýklýk eden gözlerimle hoyratça dokunurken 
içimin kýrýk aynasýnda unuttuðumuz sararmýþ yosun kokan gülüþlerimize 
mazimin mutluðunu kundaklarken, kirli çýðlýklar biriktiriyorum 

sessizce perdesi iniyor birbirimizden habersiz yazgýmýzýn 
dudaklarýmýzýn ezdiði iki yaptýrýmsýz ödünç yeminin vebali 
yüreðimin yýrtýðýnda vahþi, yýrtýcý günahlar gibi þekillenirken 
tenha bir cana gönüllü ziplenmiþ 
sureti puslu eþgâl kalýntýlarý tek avuntum 
bir yerlerde beklediðini sandýðým senli rüyalarým 
ezik gözlerimin küflü mahzeninde masal tadýnda yavan hayal 
cehennem sorgusunda þimdi derin anlam tüten bakýþlarým 
karanlýk zaman tünelinde kayýp bir yolun, kimliksiz, biletsiz yolcusuyum 
hep uzaklara yolculuðum, kendimden bile uzaklara, cehennemimden bile uzaklara 
yanlýþ bir sevdayla örselenen acý izdivaca taktýðým dualarý özürlü duvak 
uzak yorgunu rüzgârýn dudaðýndan dökülen 
bahar artýðý kýrgýn, arsýz cümlelerimi örterken 
yine unuttum ben , unutkaný oldum býçak sýrtý diyalektik kâhpeliðin 
bu melun büyük yangýnýn küllerine dökmeyi unuttum kendimi 
sana uyakladým bütün siirlerimin talan edilmiþ göçebe mýsralarýný 
içimin kanayan bütün kangrenli yaralarý adýna yemin ediyorum 
yemin ediyorum içimde yanardaðlaþan sevdamýn en cinnet, en yalýn sen haliyle 
vedasý unutulmuþ yitik, kahpe bir gidiþe 
nasýl ödünç verdiysem dudaklarým mühürlü adýný 
nasýl ödünç verdiysem býraktýðýn anýlarý, unutulmuþluðun dilsiz kasvetine 
için için, haykýra haykýra susmakla özdeþ gidiþ ritüelini 
kabzasý kýrýk melânkolik hayatýn eþiðinde 
mermiden gülüþünün muþtasýný geçirip elime 
barutu gözyaþý doldurulmuþ kurþunlarý sektirip 
cinnetimle yazýlmýþ intihar manifestosunun ilk satýrlarýnda 
çevrimsiz yalýtkan saatlere, edilgen hayallerle süslüyorum 
yýldýzlarý söndürülmüþ kimsesiz gecelerde 
gidiþini tümleyen çekingen, tedirgin geliþler biriktirirken 
herkes içimde, bir ben kalmýþým kendi mahþer günümde kendimin dýþýnda 
devrik cümlelerimin linç ettiði gramer tuzaklarýndan peydahladýðým 
öznesi gayrý meþru gönlüm uyandýrýrken kendi kýyametimi 
uçurumlar filizleniyor yazgýmýn bir yerlerinden 

gülüm, gidenim 
beni duasýz býrakaným 
hayatý yüzüme çarpaným 
barudu nemli mermim 
tanrýnýn býçakla alnýma kazýdýðý yazgým 


Geçte olsa anladým, kiralýk umutlar karþýlayamýyor artýk hayattan talep ettiklerimi. Zamanýn saçlarýma ördüðü aklarý çözme gereksinimi de duymuyorum eskisi gibi. Fatalistliðine baþ kaldýran deli gönlümü katlettiðim gecenin kovuðundan firar edip, yeniden sýrýlsýklam bir aþka tavaf etmek istiyorum. Son kez içimin harabelerinde kendi duamý yazmak istiyorum yine, yeniden, yenibaþtan. Gecikmiþliðin verdiði teleþla soruyorum kendime. Mümkün mü? Usandým kendi bedenimde üvey bir yürekle yaþamaktan. Diyorum ki, herkes yazgýsýnýn varlýðýný lügatýndan kýstýrdýðý sözcükleriyle yeniden betimlemeli. Yeni, yepyeni anlamlar türetmeli çok tanrýlý yalnýzlýklarýn ikilemlerinden. 


Zaman sürerken unutulmuþluk merhemini yüreðime, evrim geçiriyor kavramlar. Þekil deðiþtiriyor, mutasyona uðruyor öncelik addettiðim deðerler. Bakýþlarý firari bir çift göz kalýyor, müebbetim dediðim, seceresi okunaksýz yazýlmýþ sabýkalý suretinden. Günahkar seviþmelerimizin son rekatýný kýlarken dizlerinin sunaðýnda, kendi ihtilalini yaratýyor takunyalý çaresizlikler. Cehalet tanrýsýnýn iþlediði en büyük sevap oluyor, ana karnýndan kovulduðumuz gün. Cenneti cehennemin içine döküyor büyük günah aðalarý. 

Ve… 
musallat oluyor bir kaç hergele düþünce,
sevdamýn önüne geçiyor savdalý kavgam
bilirsin
sýðmaz bir yüreðe iki sevda bir kavga
diyalektik kahpeliðin absürtlüðünde mod deðiþtiriyor yine her þey 
yaþadýðým büyük medcezirin sularý çekilmiþ kumsalýnda 
nesnel gercekliðimin karartýsý örtüyor öznel gerçekliðimi 
deniz yýldýzlarý kadar çýplaðým þimdi 
yalnýzlýðýma sus olmuþ bir sustalý saplanýyor 
kendi içimden geçen kaybolduðum yolun ortasýnda deþiliyorum 
tarifi imkansýz asi, amentüsü silinmiþ bir suret býrakýyorum 
yüreðimin kýrýk penceresinden sýzan, çözümsüzlüðün sahiplendiði ruhuma 
ey ölüm gel artýk, þaþýrma sýraný, usandým 
paranýn hýrdaþlarýna peþkeþ çekmekten emeðimi 
kendi idamýmým kalemini kýrdým, düzenin iðrenç taraflý mahkemesinde 
içimi öldürdüm kara cehalet sýzan gecenin feracesinde 
küfe içinde büyütülen çocuklarýn emerken uykularýný  yýlanlar
eritip çýðlýklarýmý lehimledim dudaklarýmý 
kavgalarýmýn küflü hýçkýrýklarýný kusuyorum 
duru çorbasýnda açlýk eritenlerin ütopyasýnda 
neye tekabül eder metematik kaçkýný iþlemsel türevler ? 
kaç þiddetindedir ki; benim yüreðimden geçen fay hattýnýn tetiklediði gerçekler? 
ne kadar yýkabilir ki; açlýðýna bir ömür asanlarýn duyunaksýz yazýlmýþ inlemelerini? 
iki kavgamda da yenildim, ey 46 n´in mirasçýlarý 
ey engebeli coðrafyalarýn sureti kendine benzeyen kaçkýnlarý 
doldurun heybelerinize, ýrklarýnýzý, dinlerinizi, dillerinizi 
mezheplerinizde promosyonu olsun aldançlarýnýzýn 
iki yüzlülüðünüzü yapýþtýrýp birbirine 
râfan giden bir defoluþun terkisinde, kovun kendinizi 
hurileri rehin aldýðýnýz cennetinize... 

Utku Aksu 19.03.2011 10:39 Detmold
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.