El-MUKADDÎM

Murâdýn bizden doðru yansýmakmýþ Senin, Ey-Mukaddîm...
Bu þaþkýnlýk veren lütfuna, mazhar olmayý derk edemedim…

Aradým seni hep fýkhýn vecîbelerinde ve kandil gecelerinde,
Bir sübyânýn mâsum tebessümündeki envârýný göremedim…

Ve yine sordum soruþturdum Seni, cübbeliden, sarýklýdan,
Suyun sâdeliðinde, rüzgarýn esintisinde esrârýný sezemedim…

Veren el üstün demiþ alan elden, Peygamber-i Ziþân,
Elimle gönlümü bir edip, almadan vermeyi bilemedim…

Sana beslediðim sevgiye raðmen, kalbimde bir düðüm var,
Yaþým dayandý elliye, bu kördüðümü hâlâ çözemedim…

Cîfe dünyânýn da, neresinden tutsam, kaldý hep elimde,
Ben buna gençlik yýllarýmda, neden, niye akýl erdiremedim!..

Sosyal Medyada Paylaşın: