Farzet deniz yýkýyor saçlarýmý ýslanýp düþlerle dalýyor derinlere sarý güncelerle…
günlük güneþlik bir elbise üstüm mayýstanmýþ baharýn göðsü çiçekçilerin hepsi tanýdýk…
Ýstanbulsun yedi güvercin tepede herhangi bir gün günün bir saatinde karanfil satan çingenelerin yerinde fala bakan esmerlikler geçer vapur seslerinde uçuþur martýlar bir tutam sevgi simidi özlem susamý dudaðýmda taze þiir bak sözler esiyor deli rüzgârýn birinde kapa gözlerini Ýstanbul sevinçte…
bayýr yukarý bayýr aþaðý endamýnda yine yokuþlar adýmlarým büyüyor düþününce bir kýz sakýz saklýyor cebine Mabelden, sütlü þeker, pamuk helva bak sevgili bunlardan bana da al aðlarým sonra...
dalgýným bu aralar dalgadan evimle bir denizden tanrý anlar camdan kuledir her yansýma kumlara isim yazar dalgalar siler ben yine yazarým sevmek emek ister diye…
...
bir buket ilkbahar getir zaman çiçeðe durduðu zaman topraktan gözlerinle…
Neslihan Yazýcýlar ondört-mart-ikibinsekiz
Fotoðraf Kevser Demirkýran.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Neslihan YAZICILAR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.