Biliyorum Anlaþýlmaz bin dert ile muzdaripsin. Ne etsem, ne yapsam da Sana ulaþamýyorum, Sýra sýra o aþýlmaz Karlý daðlarýn arkasýndasýn.
Sanki sensin gelincik tarlalarý, Hepsi sana dönük gülümsüyorlar Sen de dönüp bakmaz mýsýn? Yanaklarýnda açýlmýþ gibi Dostça salýnýp selamlýyorlar, Bir tanesini saçlarýna takmaz mýsýn.
Zaman ve süreçler onlarýn Hem dostu hem de düþmanýdýr; Bir solukta açtýrýr Bir solukta soldurur, Her solgunluðu ve de ölümü, Diriltemez bulutlarýn gözyaþý, Üþür, çiçekler de solar sevgisizlikten Esirgenen tebessümü beklerken.
Belki sen de bilirsin Her nebatýn da caný ve ruhu vardýr; Hepsi de insana adanmýþlar En vefalý gönüllük onlarda, Dað bayýr, en ýssýz ormanlarda Senin için açar, sana en güzel Sevda þarkýlarý söylerler. Sen de onlarý duyar mýsýn.
KEMAL POLAT / 8 KASIM 2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
kempol Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.