Sabahýn þafaðýnda düþtün aklýma. Aklýmda kaldýðýnca hatýrlamaya çalýþtým. Gözlerini düþündüm ellerini hayal ettim sadece. Ama saçlarýna takýlýp kaldým beni sarýp sarmalayan saçlarýna. Sonrasýnda gözlerin geldi gözlerime. Hiç býrakmamak için tuttuðum ellerin geldi aklýma. Þafak sökerken sen çözülüyor dun hayallerimden. Bilsen seni nasýl özlediðimi ah bir bilebilsen. Yada terk ederken hayallerini de alýp gitsen. Üzme sen beni diyorum. Kalýrým ben bir baþýma. Sen zaten yoksun hayal misali. Olsan ne olur olmazsan ne. Madem birden düþtün aklýma. Þimdi git gidebildiðince uzaða. Ara ara gelirsin aklýma avunurum kendimce. Hüzün çöker gözlerime nemlenir bel ki. Bir þafak vakti bir ben aklýmdan çýkmayan sen.
Mehmet DEMÝR sk.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet DEMİR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.