omuzlarýn küs,
geçiþtiremeyiz coðrafyayý birkaç sandalyeye
kalbime giden yollardan tarihe kahramanlar gönderiyorlar
yazýlmýþsa daha bir yazýk
kaybetmemeli insan inancýný
kitaplarda hala varlýðýný sürdürüyorlar
kitaplar, muhafazakar ve ukala ellerde daha bir mazlum
insanlar da uzak
insan olduðunu fark edince bu daha kötü
tatsýz tutsuz kelimeler
anlamak mý; þarkýlar yetersiz
baþka boyutlar lazým
hayýr, söyleyemiyorum da tam olarak
sanýlan aydýnlýk, daha bir karanlýk
baþladý ýrmaklarýn oyunu
kendime öðütlüyorum sus diye
gýcýrdýyor dýþ kapý, diþlerim,
tam da burada
geleceðini bildiðim iki cýlýz melek
korkularým sandalyeden düþüyor
kýrýk çýkýk buyursun
sen yaz, bir yaz da yaðmurda ýslanýnca nasýl da güzel kokuverdiðini durupdururken
usulca çivilenmiþ içine gerçek
mutfaðýn penceresi yarý açýk
elden düþme bir gece mutluluðu
var etmiyor baþkasý kelimeleri senin kadar
ama adýn sürünürken umutsuzluða
hiçbir þey eskisi kadar güzel olmamalý
bu kadar yol, köprü, apartman
hayýr hiçbiri senin deðil
hiçbiri bizim deðil, olmamalý da zaten, dedim
güzel olmamalý birden
güvercinler gibi içine, içine sýðýnmalýsýn
kaðýtlar ýslanýr, mantar iyidir þiþede
aþk iyidir þiirde
hasret iyidir gözlere
bir de var ki yaþayamamak, kendi memleketinde
çocuklar, tutuklanacak çýðlýklarýnýz
tarihe bakarak daha iyi bir þey de çýkarabilirdiniz
atlas diyor ki ne kadýn ne de erkek üstte olmalý
adalet.
sana ihtiyacým var
bu konuda
hayat adýna
yokluðunda
buyuruyorlar
yüzün eski bir doðurganlýk taþýyor
taþýn altýnda binlerce nazar
el kaldýrýp selam verin gemilere
yokluðunda daha bir buyurgan buralar
buralarda sancý çekiyor
sedyelerde yarým tabak çorba
moda olmuþ okumak fatiha
biraz da yeni kuþak mizahi paranoya