karþýnýn hiç durmadan yanan ýþýklarý
ýþýklardan korkuyorsan, karanlýk da korkutur bir o kadar/ yorgan soðuk
elektriðin icadýndan beri de insan
üç hafta ömür veriyor insan kendine, üç hafta sonra tekrardan ayný insan
kalabilmenin aklýnda yatan gizli güçler
haykýrabilsen, eskitme oluyor- doðan güneþe çare olmaksýzýn
sonra iþverenlerin diliyle konuþuyorsun, taze gelin, bebekli anne, sebepli baba
neden deðiþiyor sonra sabit bir noktada kalmasý gerekirken,
umutla özgürlük trajedisi bilakis neden ayný tonlamalar kurutuyor
çayýn en demli halinde yetiþen þeker gibi, hiç sevmem
mutlaka çaðrýlýnca da geri geleceksin gittiðin yerin pek önemi olmaz
gitmemiþken ilgi çeker ayrýca kýtalar
afrika bir yýlgý amerikadan biraz da þen ve sýcak
çocuklarýn kara dutlu ekmeðinde büyüyen iri kurtlar sallanýyor
diþlerinin beyazlýðý, daha beyaz memedeki sütten
insan seviyor da sonra mavinin bir kýz olup yürüdüðüne þahit olunca
yuva da iki þiþe bira kesiði geçmiþin tozlarýnda yapýþýyor rengarenk fon kaðýtlarýna
rahvan diyorlar buna
siyah ayaklarý, yüzü siyah, daha bir tedirginlik
aðrýyan baþa çekilen lastikli urba
aðzý köpürüyor yalnýzlýðýn, geç kalmanýn hemen arkasýnda
nasýl anlatýrsan yine de övülmesine anlam verilmiyor
insan kýt kanaat aklýyla
senin olmanýn tarafýyla da gazete yapraklarýna benziyor
yýrtýlan bir sinek aðrýsý, kansýz ve tok
iyi bir þeyler de hep içinde kalýyor
buradan sapýp, artýk geri dönmeyi unutacaðým yollardan geçip gideceðim
bildiðim bir þey varsa ukalalýðý izmarit, bilmediðim hiç alýnmamýþ taze paket
susamlý bir ekmeðin anlamý olmalý böyle güzel kokmasýnýn
baðlaçlardan sonra adýmlar geliyor/ bir zarfýn üzerine daha ne kadar gidilebilir
kaldý ki tesadüf deðildi hiçbiri
karnýnýn üzerinde uyuklarken bir kedi
kalbim acýyordu
sonra apolitik saygýnlýðýyla yürüdü gitti her þey
dýþ kapýnýn zili kadar dikti duruþu
akþama ait kalýnca her þey deðiþir, çapýný kendi bulan daireler dolaþýr
ayný odanýn iki lambasý
ikisi birden yanmalý
makasý sallýyorsan
içinde yine de bir parça týrnak parçasý kalmýþ olmalý
gazete üzerindekilerden farksýz
kalbi kýrýþýk sayfalarda tozlu hakikat bezlerini yukarýdan silkeleyen eller
aþaðýdan yukarý yükselen olmasaydý,
taþ taþ üstüne kalmazdý