yine gözümü güneþe diktim ay pýlýsýný pýrtýsýný toplayýp kaçarken yerine çakýlýrken dikenler güller birer birer solarken
yaþanmasý gerekti diyemeyeceðim yaþanmamalýydý bu yalnýz kendine yenilmek deðildi görememek, tanýmamaktý ülkeni insanýný
bir kaç insan bunca kiþiyi ve o bir kiþiyi o büyük insaný Atatürk’ü býrakmamalýydý yarý yolda demokrasiyi masal sanarak oysa o dik duruþ çekip kurtaracaktý milletçe tutsaklýktan
yere düþen ayý kurtarmak gerek zincirlerinden gece zifiri karanlýk cýlýz sesler zýrvalýyor sanýyorlar ki üstüne ses yoktur seslerinin önde yürür bir kýlavuz koyun ve onu takip eder bu sürü öl dese ölecekler
hayýr yazýyorum ýþýklý harflerle HAYIR bu böyle gitmez!
herkes itiraf etsin günahýný..
01. 11. 2015 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.