benim çocuðum yüzmeyi bilmezdi kömür karasýný altedemezdi düþleri hayat sanýrdý tutunduðu karanlýk ocaðý çalýnan emeðini almaya yetmezdi gücü çýkmayý bilmezdi kendinden yukarý
göre göre anladý her iþin baþýnda yiyici bir adam vardý insan tanýmayan taþ tanrýlar yalan beslerdi onlarý bir de kömür karasý eller bir yýlan vardý ruhlarýnda çýkmazdý içlerinden ölmedikçe
benim oðlum karanlýk bir yapýda can verdi yüzmeyi hiç bilmezdi katli vacip denmiþ önceden önceden hazýrlamýþ kefensiz gömülmesi karalarýn cehennemine cennet bakýþlýydý benim oðlum dünya gülüþlü
söktüler daha büyüyüp geliþmeden meyve vercekti evin önünde aðacý çocuklar çýkacaktý dallarýna koparacaklardý meyvelerini..
Soma faciasýnda ölen bir iþçinin annesinin feryadý: Benim oðlum yüzmeyi bilmezdi..
30. 10. 2015 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.