Bir gece ansýzýn seni hissettim, Özlemle karýþýk bir bulmaca gibiydi, Kalp atýþlarýn... Sana ulaþmaya çalýþtým gecelerce, Yokluðunun boþluðunda ilk defa kayboldum. Beni belki de tek yaþayan sendin, Benim gibi... Apansýz gelen bir fýrtýna gibi, Vurdu bana sessizliðin. Yataktan doðrulurken, Kemiriyordu ruhumu bensizliðin. Akýntýlara býraktým sürüklensin, Doymayacak olan kederimizi. Sen gecenin karanlýðýnda uyuklarken habersiz, Ben burda senin için yazdým son mýsralarýmý. Sen acýný bastýrmýþken rüyalar aleminde, Ben ilk defa taddým yokluðunun acýsýný. Canýmýzýn birliði olmasada, Ruhumuzun verdiði savaþta beraberdik. Ve bir gece ansýzýn seni hissettiðimde, Kaderin çizildiði ufak kaðýt parçasýný, Katlayýp sakladým,en gizli yerlere...
Sosyal Medyada Paylaşın:
cry Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.