sayrý aþka inancým yok kýlýcýnýn ucu dokunur geçer küflenir eskir gülüþ tenimde bir vuruþluk caný vardýr öyküsünün içinden yýkýlmýþtýr merdivenleri
pörsür yýrtýlýr o günler takvimden bir aný kalmaz kalbimde dikeni acýtan oysa ne çok yýpratmýþtýr eskiden yalnýz düþlerde var olan gözler dilime dolanmýþtýr anlamsýz sözcük ýslatmýþtýr evimin önünü o kâðýttan yapay yaðmurlar
dua ettiðim de olmuþtur birlikte bir bardak çay içmek için ya da onun sevdiði bir þey içmek salaþ bir yerde kuru sandalyede yeter ki duruþuyla kursun oyunu o çocukça duygularýn ormaný konuk alsýn sarayýna
artýk böyle sevdalar kaldý mý bilmem daha baþlamadan ölü bütün çiçekleri zehirli ilk dokunuþta ölür arý yakýnýna yaklaþamaz kelebek bilmem cinsiyeti olur mu aþkýn öyle daha baþlangýcýnda erkek..
25. 10. 2015 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.