Hitamına Cevabi Not Yazılmış Bir Mektup Üzerine Şiirsel Deneme-1
Göktürkmen
Hitamına Cevabi Not Yazılmış Bir Mektup Üzerine Şiirsel Deneme-1
Yýldýzlar kadar uzak..
sanki ýþýk yýlý bir mesafe
evveliydi
///
Ve mektup,
evvelkiler gibi
alýcýsýna ulaþmýþ,
alýndýðýna dair belgeyle
geri dönmüþtü.
...
yüzümüzde çizgilerin olmadýðý
hayatýn emr-i vakileriyle
yüzleþmediðimiz zamanlardý.
Ýlk gençlikte bir devir
ilk ve /son/ kez yaþanan bir aþk...
Bahar sonu, yaz baþýna rastlayan
yaðmur davetçisi sýcaklarýn
hüküm sürdüðü mevsimdi..
Nagehan çýkan bir rüzgar sonrasý inen,
kýrkikindi saðanaklý
bir öðle sonrasýydý.
ikircikli.. zorlukla ilerleyen
karþýlýk bulma ihtimalinin
belli-belirsizlikte seyrettiði
bir hikayedir, mektubun konusu.
Ýmgelere boðulmaksýzýn ve
kestirmeden söylersek;
aptal aþýk cesareti
bu iþin akýbetine,
dair huzursuzluktu hissedilen..
Ve þimdi, geri dönülmez izafi boyutta
mazi olmuþ günlerin
yitik izbelerine gizlenmiþ,
eski bir hatýraya dair ritüeldi.
Tekrar hatýrlanýr oluþuysa
muhtemelen yaþlanmaya baþlamak
ve gençlikten, yýldýz sýçramasý
bir ýraksamaya delaletti.
Dokuz çarþambanýn gün deðil,
an periyoda sýðabildiði bir zaman dilimiydi kýsaca...
Sonu iyi bitecek þeyler için de
ne mevsim olumsuzdu, ne doða aslýnda...
Ýðde çiçeklerinin sere serpe açýlýp,
tarifsiz hoþlukta koktuðu.
Gelinciðin, yoldaþý mor çiçekle
dem-i devran sürdüðü.
Murat kuþunun hüzünle ötüp,
serçelerin, ansýzýn bastýran
yaðmurdan kaçmak için
saçak altý bir korunak aradýklarý günlerdi,
Aptal aþýk saflýðýyla gönderilmiþ,
olabilirlik ihtimali gittikçe azalan,
kimi zaman da çok ýsrarlý fýrsatlarýn
arada kaynayýp gittiði bir süreç heyecanýyla gönderip,
cevabýný beklediði mektubun hitamýna
kýsa bir not yazýlmýþ olduðunu gördü.
...
Düzgün bir el yazýsýyla karalanmýþ
bu kýsa nota takýldý, aniden gözleri...
Ve yazýlanlarý okumaya koyuldu.
Okudukça, ikna edici bir mebruriyet..
ve kabul edilmiþ mecburiyetin
münzevi çaresizliðini duydu.
Geriye, sadece insan tariflerinde
tasnif edilebilecek bir sevgiye
sýðýnabilme gerçeðinin kaldýðýný duyumsadý.
En fazlasý aptal bir aþýk,
ve tahayyül mesafesi meþk,
tekrarý olmayacak aþkýn ilk haliydi...
bunlar dýþýnda..
ne öznel arzular bencili meyl,
ne acýmtrak bir zeyl kalmýþtýr, sürecek.
Öyle ki, iðdiþ edilmiþ hisli ayrýksýlýk.
Geride, kendine özgü
ve kendinden özge bir aptallýðýn
muhkim izlerinin seçilebildiði,
umutsuz bir "aþk"tan ibaret kalmýþtý.
Çok kýsa tutulmuþ,
ve bundan sonraki hayatý için
bir o kadar derin etkileri olan
o notla, her þeyin darmadaðýn olduðu
düþüncesine kapýlýverdi, birden !
Sanki, eski bir Türk filminde
film kahramanýna
maziyi anýmsatma sahnesindeki
sis ve duman efektle
-kurgulanan- rolünü oynar gibiydi...
Etrafýnda, pembe ve mavi hareli
dumansý film kareli,
bitevi dönüþken bir mekansýzlýk vardý.
yakýcý.. kor bir gençlik ateþi
kül rengi bejinde sönerken,
sevgi gerçeðini, kendi yoluna çizerek
öldürdüðü kesinleþen
menhus bir bahtýn karasýyla
aptal bir aþkýn yarasý halin,
anlamsýzlýk boyutunda yaþanmýþýlýðý vardý.
yani "gönül adamý" olamayýþýný
ve de hep bu nedenle
"pyrus" kaybedenliði
ilk kez orada farketti, adam.
Ahmet Kutlu Ayyüce
Isparta- 5-6 Ekim 2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.