KIRILDI AYNA
Kim yaklaþýyorsa gönülden san’dýðým da;
O deðil bakýyorum sanki içi boþ sandýk!
Kýrmalý kilidini, acý tatlý rengini merakla!
-Çilingir hünerlerim olmadý hiç benim!..
Gözlerim içinin gözlerinde oluþmuþ ýrmak!
Çýkmalý dýþýna yüzünün astarý kalbinin.
Bir hisle burulmuþ içim hep þarj edilmiþlere!
Bu akým boþ kutunun dolmasýndan yana.
Yok öyle bir seçimim, gelmedi hiç öylesi!
Milyonlarca þartlanmýþlýk bu insan figürleri.
Aksi san’dýklarým sandýðýmdan dahasý!
Okyanus dibinin kara yosun hummasý.
Görünmez oluyor bazen endazesi boylarýn,
Çoðu zaman da öyle ’garipsemelerimiz’ sandýklarým!
Aldanmada belki de vuslat bilmiyorum!
Ömrümün baharý belki de görmediðim rüyalarým.
Duygu dolusu valizimi ikiletme götürüver!
Sevda pýnarlarýmdan kalma, iki damla gözyaþýmý da!.
Hani ayna kýrýlýr ya, güpegündüz bir anda!
Kýrýldý ayna’m, yüzümü göremiyorum...
28.09.2015
Kadriye PERVAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.