bütün yapraklarý dökülüyor yüreðimin
kuþlar uçarken ölürmüþ
her gece sabah biriktirirken içimde
öyle böyle olmaz artýk
beni dünya kadar umutlara yatýrýn
gün batýmý bir sonbahar
Akdeniz’e bakarken dudaklarýndan
sesimi asýn bir türküye
öyle böyle olmaz artýk
adýmý göçlerde ömrünü tüketmiþ bir köye götürün
ve ben saðdan beþinci odada
aklým baþýmda deðil
bir eyvahta ömür törpülerken
müebbetten aðýrlaþtýrýlmýþ bir sýzý kaplýyor içimi
tarihte tekerrürden ibaretse
kuþlarýn coðrafyasýndayým
öyle böyle olmaz artýk
peþimden bütün göçmen kuþlar geçsin içimden
yapraklar eylül sarýyor
topraklar incecik bir ekim
bulutlar ürkek bir kýraðý döküyor gözlerinden
bense umurunda deðilim sýrým sýklým gecelerin
zamanýdýr artýk
sonbahar mintanýný yýrtarken omuzlarýndan
bir yumruk gibi sýkýlýyken duygularým
bir fakirin sofrasýna tutunup
bir isyanýn çýðlýðýnda yürümeli yüreðim
ve ben iki nokta üst üsteyim
dýþ kapýnýn mandallarýnda baþýný yakmýþým eyvallahlarýn
ne çok türkü unutmuþum aðlarken
yetmiyor kendi kendimi teselli etmelerim
ve ben hep sana gelecektim
acýlarýmý sonbahar rüzgarlarýyla bastým
öyle böyle olmaz artýk
benim için de biraz yaþa anne..
18 Ekim 2015/ Antalya
Sýtký ÖZKAYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.