Ben karanlýklar aþýðýyým. Güneþin batýþý dýr seni bana getiren. Ve sabah olmasýn ümidiyle beklerim biraz daha uzasýn gece. Zaman durmaz akar su gibi. Gün ýþýr sabahla izlerim gidiþini. Bütün gizemiyle ben gece aþýðý. Tutabilsem seni ellerimle sarabilsem. Kalsam sende öylece. Gece ve karanlýk yada benle karanlýk. Sessiz ve huzuru bulduðum tek aþkým. Sýrdaþým arkadaþým... Kim bilir sende ne aþklar var ben gibi. Kucaklamak yýldýzlarýn altýnda geceyi karanlýðýyla. Yaþamak sende aþký bir baþka. Karanlýklar içinde kalmak sessizce seni dinlemek. Sen,ben gece ve karanlýk. Bitmeyen aþkým.
Mehmet DEMÝR sk. 23.09.2014.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet DEMİR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.