BEKLEMEK SENİ

Güne gölge düþtü þimdi üþüyorum.
Ah bu sensizlikler yok mu gamzelim.
Gidiyorum kendimden ara ara.
Hani olur ya ansýzýn çýkýverirsin diye.
Belki bir köþe baþýnda belki bir aðaç gölgesinde.
Benimki sadece bir hayal olsun diye düþlediðim sen.
Gölge karanlýða dönüþüyor þimdi.
Gözlerim seçemiyor kimseyi.
Ellerim cebimde üþüyorum.
Aðzýmdan buharlar çýkýyor sana þiirler okurken sensizlikte.
Ara ara vapur sesleri geliyor uzaklardan.
Geceyi çýldýrtan bir ses boðuk boðuk.
Bir çýlgýnlýk yapsan gelsen sessizce.
Görmesem de olur sen uzaklardan bak bana yeter.
Sabaha koþarken gün sýzdýðým yerden izliyorum olanlarý.
Yarým yamalak gördüklerim neyse hepsi o.
Ne martýlarýn çýlgýn sesleri ne de koþuþturan insanlar.
Sen yoksun ya oralarda hiçbir þey keyif vermiyor.
Günün gölgesi kalkýyor þimdi.
Her yerde sensizlik var.
Yani sen yoksan; gece de ayný gölge de.

Mehmet DEMÝR sk.

Sosyal Medyada Paylaşın: