Her ananýn gözyaþý acý verse de bana
Hâinin ölüsüne lisanýmda "leþ" denir.
Emânet-i Þuhedâ gözbebeðim Vatana
Ýhânet edenlere "þerefsiz", "kalleþ" denir...
Milletime düþman çok; pusu kuran kurana
Kalmadý güvenimiz yanýmýzda! durana
Mehmedimi sýrtýndan vicdansýzca vurana,
Mel’un’un memuruna, ne dost, ne kardeþ denir.
Teþekkür etmek varken aþýný bölüþene
Þaþarým kan dökerek sýrýtan, gülüþene
Her þehit haberinde sol yanýma düþene
Çýraya dönüþene, sönmeyen ateþ denir.
Haber salýn her ine, Kandil’in "YILAN"ýna
Kanmasýn Türk’e düþman Batý’nýn yalanýna
Vatanýmý bölerek pay kapma planýna
Abes ile iþtigal; sonu kâbus düþ denir!
Öfkeyse gem vurulmaz yürekten taþanlara
Yazýk olur ateþe fazla yaklaþanlara
Ele eþþeklik yapýp, haddini aþanlara
Kibar sözcük aranmaz, kýsacasý "çüþþ" denir.
Duy þerefsiz! Sýrtýný, nere yaslarsan yasla
Bendim sarsýlýr...belki, lâkin yýkýlmaz asla!
Tümsek kalýr Everest azmimize kýyasla
"Sýkýyorsa haydi gel, bu engeli aþ" denir.
Tarihten onca kýssa bir parça hisse verse
Ýnsan maþa olur mu, azýcýk aklý erse?
Durum þimdiki gibi, sözün bittiði yerse
Ya silah býrak, ya da, mezarýný eþ denir.
Mecit AKTÜRK