Sabret gönlüm, hiç aldýrma; hüznü gözden silmek gerek.
Ye’se düþmek, pes etmek yok; direnmeyi bilmek gerek.
Edeb ile vursun örsün, öfkeni yen, dinsin hýrsýn
Gönül yapmak senin dersin; yolda karar kýlmak gerek.
Ýncinsen de etme sitem, gâfil ile olma hem dem
Tevekkül et, söz dinle hem; hep pir-ü pâk kalmak gerek.
Seni üzen varsýn kýrsýn, mazlûm isen Hakk’a yârsýn
Niçin böyle çok bîzârsýn; umut ile dolmak gerek.
Suçlu arama et rahat, say ki sende hep kabahat
Her bir mezar bir nasihat, ölümden ders almak gerek.
Dem aldýkça keder, çile, Hakk´a yalvar, sabýr dile
Halden bilen bir dost ile, paylaþarak bölmek gerek.
Hakk’ý söyle hep âyandan, korkma seni kýnayandan
Kork Allah’tan korkmayandan; Hakk üzere ölmek gerek.
Vesveseyi içinden at, kalp kýrmamak; budur sanat!
Çekilen dertlere inat, gülümsemek, gülmek gerek.
Düþsen dahi sýkça dara, her iþte bir hikmet ara
Þerri hayra yora yora, tefekküre dalmak gerek.
Farz et ömür gelmiþ geçmiþ, ecel cana kefen biçmiþ
Farkedince her þey hiçmiþ, ürpererek, solmak gerek.
Bil ki þeytan sana düþman, uyup ona olma piþman
Hakk’a kulluk en büyük þân; gerçek Mü’min olmak gerek.
Mecit AKTÜRK
Berlin 10.07.2012
Seslendiren: Edîb Ahmet
Þiirimi günün þiiri seçen Seçki Kuruluna, ziyaretleri ile ONUR veren, yorumlarý ile sayfama renk katan tüm dostlara teþekkürlerimi sunuyorum.
Selam ve SAYGILARIMLA...