Sen, Her ne kadar istemesen de Ýnatla inkar edip, yok olmasýný dilesen de Kör noktalar vardýr: Ömrün her ilk ve son duraðýnda... Adý hüzün olan dikenler yetiþir Geceler boyu... Hep, Bigün bu bahçede gül de olacak diye beklersin Nafile Bekleyen de beklenen kadar inatçý... Hep yarýn sanýrsýn Çok yakýnda... Gülün bahsettiði yarýn Ömrün son duraðýnda olmalý... Gün biter gece baþlar, Saniyeleri sayarsýn asýrlarca Ama gece hiç bitmez Yarýna ulaþamazsýn... Uzun düþlere yatarsýn Bir avuç mutluluktur aradýðýn Sonunda, Sonunda hep aðlayarak uyanýrsýn "Yanýlgýya" yenilir düþüncen Bir an herþeyi bitirmek istersin Böyle sýradan yaþamýþlýklarý "Yaþamak" kabul etmiyorsan tabi...
Ýçinden bir ses Seni engellemeye çalýþýr Tüm gücünle "Yalancý" diyerek haykýrmak istersin Onun sesiyle herþey susar "Söz" der, "Sana söz, herþey düzelecek bir gün..."
Ama "O hiç sözünde durmadý ki..."
ASKOZLEM Fasl-ý Mai Sosyal Medyada Paylaşın:
ASKOZLEM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.