Gerçeðimin tam içindeyim, yavan bir düþ edasýyla Sahiplenmeye çalýþtýkça ellerimin arasýndan yavaþ yavaþ kaymasýný izlediðim Biraz acýlý, bolca tuzlu bir gerçek... Güçlü görünmek zorunda kalmadan, kabullenmek Ve kendine arkaný dönmek.. Hatta zaman zaman tanýmadýðýn bir yabancýya bakar gibi bakmak.. kendine... Küslüðüne... hiçliðine bir eyvallahlýk gülümsemek..
Çaresizliðe kapanmýþ, dudaklarýmýn tüm çizgileri Payýmýza yine aðýtlar düþtü can! Gel de dinleme...
Kalbimdeki sýzýnýn yarýsý, senden emanet Ýnan, bu yarým diðerine umarsýzca düþman... Dilimin ucunda, yüzyýllýk bir isyan beklemede Oysa "isyan etme" derdin hep, Gel þimdi yine söyle, Hepsini unutmaya hazýrým..
/.. Tüm saniyeleri bir bir sayýyorum Seni nasýl özledim, onlara sor...../
Ýçimden içine uzanan yola vurdum az önce kendimi, Buz gibi bir hava kesti nefesimi, gerisi yalan Hiç birþey yok, yol bomboþ can! Yürekli adýmlarýmý kaybettim, nerdesin?
Büyük bir uçurumun tam ucunda duygularým, Parmak uçlarý sabýrsýz.. Düþmek üzere içimdeki herþey.. "Biz"in riski bu, sana karþý ben! Giriyorum..
Bilinmezliðime dem vuruyor zaman, Geniþ zamanlar sýð, gelecek kan revan Karmakarýþýk bir bulmaca ömrüm... Ne soldan saða, ne yukarýdan aþaðýya Cevabýný bilmediðin sorulara saklandým, Bul/ma beni....
ASKOZLEM Fasl-ý Mai’08 Sosyal Medyada Paylaşın:
ASKOZLEM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.