İnsanlık üşüyor

bir yerlerde kaybettiðimiz insanlýk,
Uçuþan takvim yapraklarýnda kayboldu...
sevginin küflendiði dünyanýn içinde ,
bir þeytan yatýyor boylu boyunca...
suskun bir kavmin kaybolduðu sokaklarda,
günahkar sözcükler yamaçtan atlayýp,
durmaksýzýn çoðaltýr küflenen insanlýðý
...


hiçliðin çöllerinde nasýl imha edilir, insansýzlaþmýþ bir sürün susmasý
Gereði düþünüldü gecikmelerin sancýsý, yankýlanýrken ruhuma
ruhum soluyor
sürüklendi kýrýlmýþ bir çiçek
Kaybettiðimiz kurak topraklarý ferahlatan sevdaya dair bütün çiçekler
durmadan kanýyor
daðýnýk duran çaresizliðim,
alýþamadým bir türlü, vahþice katledilen
gül fidan bakýþlý sevdaya dair bütün çiçeklere...






böyle gidiþlerime bakma, daha yakýndan çýðlýklar attým
adresi belirsiz yerlere sallanýr durur ihanetler
belkide gereksiz yere tükendi, içimdeki çocuksu gözler
bu benim þaþkýnlýðýmýn yüzünden, yeryüzü aðýr basýyor bedenime
ve annemin özgürlük çiçek bahçesinde çiçekler üþüyor...
insanlýk üþüyor...

Sosyal Medyada Paylaşın:

erhan güneş Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Janya siyahın içinde yarım yamalık bir beyaz ÇUKUR nasırlı bir ömür'ün infazı ADRESİ BELLİ OLMAYAN UMUTLAR bir avuç dertli yürek karanlığın düşüncesi hayalim yok SEN GÜZEL KAL güz yanığı