güz yanığı

gökyüzünde bir parça bulut kopardým yalnýzlýðýma
piç bir yaðmur sýzlar yüreðime
ve sessizce gökyüzünde aþklar kýrýlýr
çýrpýnan hiçlik geniþledikçe, daralýr yüreðim
ve yokluðunda büyüyen zaman, zamansýz götürür beni ölüme
güz yanýðý aþklar taþýr yüreðim
lanetlenmiþ, gülümseyen aþklar
sen saçlarýný düðüm düðüm toplarken

kaygalaþan yüreðini terk etmek kutsal
dudaklarýmda geçmiþ zaman da kalan seviþme tadý
bu dünya denen cehennem de ölenlere dua eden dudaklar
yürekte ölen cesetlere tükürülmüþ
öpüyorum þimdi gökyünde kopardýðým buludu
sevgiye aþk’a el sürmemeye yemin ettim
þimdiki zaman, zamanýn aþký mezat
yine de vazgeçmemek gerek, lanetlense de aþklar...

güz yanýðýnda
yalnýzlýðýmla yürüdükçe aþkýna
sende yürüsen aþkýmýn sevisine...

Sosyal Medyada Paylaşın: