eve yorgun dönen babamýn ellerindeki çatlaklýk kadim günahlarýn doð(r)usudur.. vazgeçemiyorum avucumun içindeki yorgun ölü oyunlarýndan güneþin doðmasý suskun daðýnýk duruyor babamýn kurduðu düþler... gülüþlerim de.
bir aðýzdan söyleriz boþaltýlmýþ köylerin kaybettiði bahar türkülerini bütün türkülerin sonunda yürekler yanmýþ, babamýn avucundan pul pul dökülüyor küllenen düþler...
her akþam babamla kendi yarattýðý kurallarý belirli oyunlarý oynardýk sabah iþe gidince ardýndan bakakalýrdým ve kendi yaratýðý kurallarý belirli oyunlar kara dut lekesi gibi kalýrdý üstümde babamýn çatlamýþ ellerinin arasýndan sýzan tütün dumaný, küllenen düþler...
Sosyal Medyada Paylaşın:
erhan güneş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.