ZIT

Adam, bir kadýn sevdi.

Adamýn bir kadýn seviþi,

Kadýnlar arasýnda sevilecek

Bir kadýn benimsemesiydi.

Böyle oluþtu sevgi

Böyle buldu sevgisizlik kendini…



Adam kadýna baktý.

“Çok güzelsin” dedi.

Böyle doðdu güzellik

Ve sunuldu çirkinlik diðerlerine…



Ýyilik, kötülüklerin sýrtýnda kuruldu.

Ve bilemediler kötülük tohumunun doðumunu…



Varlýk yokluktan türedi.

Kolaylýk zorluktan.

Ýyiye iyi,

Güzele güzel diyerek yaratýldý zýtlýk.

Hayat, yokluðu tüketti…



Ve tekrar yokluða dönünce

Sükun ettiler.

Ve sükunet,

Ýsimsizlik denizi,

O’dur iþte gerçek,

O’dur iþte varlýðýn kendisi…
Sosyal Medyada Paylaşın: