Bir İnsan Bir Roman
Her insan bir romandýr aslýnda,
bir kuþun kanadýnca,
yaðmurun sýrýl sýklam dakikalarýna sýðýnýrsýn.
Gece rüzgarlarý gibi baþý boþ eser
O an içinden yazmak gelir yazamazsýn
Sadece düþünür, hisseder ve birazcýkta,
Aðlarsýn gecenin koynunda.
Kimi gözlerinin parlaklýðýný düþünür
Kimi de aðlarken sevdasý;
Göz yaþlarýndaki sel olmak ister.
Her insan bir romandýr aslýnda.
Bir aðacýn yapraklarýnca
Gece yaðmurlarý gibi serpilir
Bir sal misali yürürsün bilinmezliklere.
Bazen de hayallerine sebep ararsýn
Ýçine kelebek koyarsýn, içine papatya koyarsýn.
Kendini koymak aklýna gelmez
Çünkü hayali kuran sensindir.
Bütün olasýlýklarý düþlersin,
Kumrunun tüylerinin her birini ezberlersin.
Bir kadýnsa bu iþ deðiþir,
Önce yürüyüþünü ezberlersin sonra yüzünü.
Elmacýk kemiklerinin yanaklarýna olan uyumunu,
Gözlerinde diri bakýþlar ararsýn.
Dudaklarýnýn kývrýmlarýnca yapraðý anýmsarsýn.
Sen de; bu sözler,
Yüreðinden mi? aklýndan mý? geçiyor onu bilmek istersin.
O sadece gözlerine bakarak tebessüm ediyorsa
Sen bu romanýn içine girer, kendince yazarsýn.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.