düþündüðümde seni, savaþý baþtan kaybetmiþ bir diktatör oluyorum
kamikazeler düþürüyorum kan kuyularýna
vinçlerle çekiyorlar topraðýndan
en alt kademenin, üzerinde izmarit çiðnenesi topraðý baþým, otlarý saçlarým
masal anlatmýyorum
içim dur, dur be þimdi içine sýðýnacak zaman mý, konuþalým biraz
sanýyorsun ki tamiri var kalplerin
istediðin kadar paralel ol güzelliðe
baþý olmayan bir kedi olduðumu unutuyorsun
baþýmý köpeklerin kucaðýnda buluyorum
severken öldürdüklerini düþünme, acýnasý bir haldeyiz
ayný yataðýn içinde tek çorap kalmayý sevdiðin
delikli sepetteki iç çamaþýrlarýndan belli
lejyoner dilin damaðýn, biraz da parçadan bulut
oramdan baþka bir þey olmadýðýna iman etmeliydin oysa
saçlarým diyordum
kömürlüðün tavanýna çarpýp kanayýnca baþým, saçlarým
ortadan ikiye ayrýlýr insan üzülünce
bülbülü anmanýn itirafýdýr kalbimin talaþý
saçlarým plastik bir aþkýn üzerine yýðýlýyor
sevmiyor kimse saçlarýmý
gýdýklanmýyorum da artýk
bunlarý tek dille anlatýyorum
bana bakma, al eline en keskin týraþ býçaðýný
yýrt eteðindeki somut ahlaký
iyiliðin aðýdýný yazmamýþ olabilirler
halkevi çocuðunun gözlerindeki mavi ýþýk
ben mavi gömlekli adam, beni gömleðimden tanýrlar
gömleðimden þimdi gökyüzü
kanýmý dondurur bir balýk eksik deniz
kadýn mý olursun, ana mý, kime çeker gençekimin
pürüzsüz býrakmamalý yine de alnýný
gülgüzeli bin odalý sarayýn çirkin hizmetçisi
soyunmadan yýkanýr fakir utançlar
doktorasýný da almýþ gider yavþak bir umut
bunlardan sana ne
dilimden, itirafýmdan ve aðýdýmdan
erkeði olduðum ruhun acýsýndan
yaramýyor jazz’lý art bir duhan kadar soloya
þeffaf bir orospunun lüzumu olduðu göðüs düðmesi kadar güzel olsaydýn
periyodik cetveli baþtan yazardýk
ortanýn ikisinden hal aþkojen olurdu
meþhur bir daðýnýklýðý saçlarýnýn
kaosun rahminden çýkardý mülteci urlar
ikram olunurdum ben ölü bir sinek, sen otoyol da fare
buna da el kaldýrýp deðiþtirseydik aþkstop olarak
kimliðimi süründürmüyorum
boðazým asi bir ýrmaðýn söylenceleri, sessizce daðýlabilirler
onlar için savaþlarým
onlar için yaralanýþým
onlar için kabulleniþlerim
ayný harfle ismi baþlayan iki kadýn ellerimden tutarken yanaðýmý görünce dudaklarýný yalýyorlar
ben ayný dili konuþmayan melun bir karanlýðým
son kere gülmek gümüþten bir top olup týkanýyor boðazýndan insanýn
bugün sana kýzmýyorum
alakasýz olduðunu da biliyorum, zavallý bir fare
ölü olup gömülmekten korkuyorsun çok sevdiðin yere
kurduðun hayallere üzülüyorsun, sertleþmiþ penisler bile bu kadar çekemezdi seni
kolaycý sözlerin ele geçirildiði yerde
daha önceden uyarmalýydým kendimi
asla bir ip kadar kolay baðlanamayacaðýný ellerin
insan olmanýn aðzý ayný delikten daha kindar
usta ellerinizle efendim, hýrslý bir o kadar da ricalara layýk
küçük peygamberlerinizle tanrýlarýnýza sövmenizi izleyebilirim
Allah’ým sormadan edemiyorum
yazýk deðil mi þu ebenin de gözlerine
beni duyuyorsun da aldýrmýyor musun
orada olduðunu biliyorum, iþte nereye dönsem orada
kendimden çekiliyorum
aþklarý da put etmiþler
yýkýp gidiyorum
bayan, siz ellerinizi öldürmek için kaldýrýyorsunuz