anlatmayý dilediðim yerdi, çalý çýrpý kokusu, ateþ ve biraz dem
insan her þeyi ama her þeyi unutulabilir kendi evliya kokusunda
bana baðýran tiplerdi
sevmedim, yalandan kýrýlmasa da insan; yalaný
gözlerim mi büyüyor
uyku teranesinde ayaklarýmla saklýyorum geleceði
ne desem boþ biraz da, beyhude çok
ölümle yüzleþemediyse hala
baðýrýrken nefret alfabesi kullanýyorlardý
bir kayýða atlayýp kaçacakken
uçamayan kuþ olduðumu anlatacaðým sana
senin saçýn ne renk, ne çok renk; vahþi
altýndan tehlikeli hayaller de geçebilir
ilacýn etkisinde kalýp insan bir þiir okuyabilir
radyodan hem de þarký çalarken
sarp bir kayanýn göðsünden bahsediyorum
canlý kalmanýn yýllarý uzun kýyýsýnda
gözlerimi görmediðim için þanslýsýn bu zaman
o kayanýn berisinde eþkiya namlusuyum
hayalleri mi de çalamazlar ya, kan hikaye kalýr, gerçeðim þu kavgasýnda
bana ne önemli diye de söyletemezler
kayalýklarýn arkasýnda iç çekiþip, tehlikeli bir hayvan olurken
ayaklarý çýldýrýr insanýn
bilemezsin de pahalý olduklarýný anladýðýn sevdalardan demir aldýðýnda
iyisi mi kalacaksýn öyle yalnýz, kendini verip kendine
baþýnda bir hasta gibi gelip geçenleri dinleyeceksin
senden bahsedecekler
geçmiþinden
avuç içi kanayýþlarýndan
çoðaldýkça çoðalan cennetten
biraz karasevdadan, kötü söz çýkarýr insan
ya da denebilir mi, tutsak olmak istemez aþka
sahici olduðuna inandýðý oncasý gibi kurþun sýkar gider matematik
benim topuklarýmdadýr en baba cebri
kaç katlý olduðundan söz ederim
düþeceðin ana kadar doðru bir yaklaþýmdýr
limitsiz olmamak bir kabýn kenarýnda
bana mý diyorsun, bana diyemezsin, bana dememeli, denmemeli kirlettiðim þu güzel tabloyu
baþým diyorum, bahardandýr, içim diyorum, sevmektendir
sahici midir, vaz geçirir mi ifadeler
anlayamýyorsun
güzel seslerin tadýna ekim varsýn, yýldýrým hýzýyla ekmek kokluyor ellerin
çekyatýn olduðu köþede birkaç tutam tavýr
çekinirse kýrlent düþebilir
yerden korkmamalý insan, korkmamalýsýn
bana baðýrýyorlar, bana baðýrdýklarý için kederim
baðýrmasýnlar bana, söyleyin suçum ne dostlar
bu pazar o pazar da deðil
bu tezgah sevdanýn ipliði
o sevdanýn kuþu güzel güzel olmasýna
doyasý sevmek, tadý nisan yaðmuru
o kuþun kaderi midir bilmem
ayrýlýða aþk kala
yine de etrafta dökülen var mý bakýyorum, masa altý çekirdek kabuklarýna avuçlarýmla
ellerimin hurdaya çýktýðý zamana eþtir kolasýný sevmediðim bakkallarý býraktýðým
sýkýca baðlanýp, savaþ karþýtý bir ten yýðýlýyor bana benzer
ne konuþacaðým, kitaplarýn bile yorgun olanýný sevmiþken
birazdan çekip gideceðim
kýrmýzý gelinliði sevenler aldanmasýn
buna kaçýþ da denebilir
dönüyorum hürce kendime
hiç baðlamadýðým ellerini çözeceðim, biraz hatýra, biraz her þey
bacaklarýn kadar günahtýr artýk savaþlar
kapý hafif aralýk