akan su pislik tutmaz derdi annem suyu avucumuzla içerdik dereden çayda kýrda bahçede büyüdük koþtuk dere tepelerde çiðdem topladýk köklerini yedik toprak damlý evlerde büyüdük
yaðmur yaðýnca dama çýkardý babam sýkýþtýrýrdý topraðýný bir gereçle bak þimdi adýný unuttum leðen koyardýk odaya akan suya o zaman öyle doðaldý karyolanýn üstüne yaðmur akmasý ya da fare düþmesi yastýða, ölmesi
þimdi baþkasý yaþamýþ sanki anlatýyorum geçmiþ geçmiþti bir gaz lambasýnýn altýnda annem nakýþ iþlerdi tel kýrma yapar satardý öðünürdü gremsiye almakla bir örtü edermiþ neredeyse bir büyük altýn sonra üzülürdü babanýz elimden aldý bu ev kolay yapýlmadý memur aylýðýyla diye
eski tüller kalmadý naylon tül ile bize de tel kýrma iþledi annem deðerini bildi mi bilmem kýzým örtü yaptý masaya
eski günlerde suyla karýp topraðý heykelcikler bile yapardýk uçsun isterdik yaptýðýmýz toprak ayakkabýlar yürüyemez idik bir adým içinde olduðumuz küçük evlerimiz vardý bir de pencereleri çöpten bacasý tütmez sonra saman çöpünü yaktýðýmýz gaz ocaðý tutuþturup yakmak isterdik inatla
yer çekimini elma aðacýnýn doruðunda anladýk uçmayý hayal ettik ama düþeceðimiz dank etti kafamýza ayaðýmýza baðladýðýmýz ipi yere attýk bir türlü kanat yapamadýk kollarýmýzý
sonunda üzülerek gördük ki tutarmýþ akarsu da pislik nereye deðerse insan eli o yer kirlenirmiþ!
21. 09. 2015 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.