Çıkmazın Sokakları

Huzur mevsimleri geçip gideli çok oldu .
Yaðmurun alýp götürdükleri gibi bende kayboldum .
Bu son olsun dediðim her fýrtýna ,
Götürdü yine beni çýkmazýn sokaklarýna .

Bedenim yaþlý bir çocuk , koþmaya hevesli ama gücü yok .
Aðlamaya mahkum gülmeye hasret , söyleyecek sözü yok .
Geçmiþi gözler ya umut dolu bakýþlarýnda ,
Aslýnda ordadýr orda , çýkmazýn sokaklarýnda .

Suskunluðumda uyuya kalmýþ haykýrmalarým .
Yola çýkmayý bekler , ömrümde ki hayal kýrýklýklarým .
Uðursuz! Uðursuz kaldýrýmlar yoluma çýktýðýnda ,
Varamam hiçbir yere , çýkmazýn sokaklarýnda .

Yüreðim denize düþen kuþ misali çýrpýnýr bu yaðmurlu sokaklarda .
Mapustayým sanki , volta atmaya dururum izmaritli sokaklarda .
Kaçmak için bir yer aradýðým bu sokaklarda ,
Bulsam da gideceðim her yer çýkmazýn sokaklarýnda .

Boþ caddeler , ayak seslerim müzik tadýnda ,
Gölgem eþlik eder bana her sokak lambasýnýn altýnda .
Gün küsmüþ gidiyor , çekiliyor yine takvim yapraklarýna .
Çýkmazýn sokaklarýnda . . .

Ebubekir Ocak T.K.
Sosyal Medyada Paylaşın: