Kendince Girer Huya
Bir kütle bulut oldum, yüküm su bindim taya,
Hazar Gölü’nden çýktým, Sakarya’ya akmaya,
Kýyýsýndan yol aldým, üç gün düþtüm uçmaya,
Çimen hoþ karþýladý, burun kývýrdým suya...
Ýkindi geçmiþ idi, Faroz’dan geçerken ten,
Akþam yeli çýkmýþtý, Yelveleri geçtim ben,
Kâh yoðundum yolumda, güneþ ile aldým gen,
Nebâtata taþ oldum, doludan oldum kaya...
Yaþatmak da görevim, yanlýþ iþlere demir,
Su buharý emirle, göðe doðru yükselir,
Hava, su, toprak gibi, melekten alýr emir,
Ýnsan dediðin muhtaç, kendince girer huya!.
Yelve: Göçmen kuþ Býldýrcýn’ýn, göç sýrasýnda ön safta gideni, hava yolunu bilen rehber kuþ.
kadiryeter Kadir Yeter. 17 EYLÛL 2015 Perþembe. TRABZON.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.