çok uzaklarda kaldýn uzak bir gülümsemede çamurlu taþlý sokaklarda daha annenin kolu altýnda babanýn gözdesi
oysa o kadar yakýn ki bakýþlarýmýzýn buluþtuðu anlar sütlü kahve tadýnda gülümsememiz yeni aþýklarda görüyoruz birlikte olmanýn mutluluðunu bir film sahnesinde tutuþuyoruz el ele
sen kötü artistsin ele veriyorsun aþkýný ne kadar derinlere gömsen de bulup çýkarýyorum yüzündeki renklerden bende kalmasýndan bakýþlarýnýn
konuþurken anlýyorum seviyorsun beni biliyorsun kime yazdýðýmý þiirlerimi sana düþüyor bütün düþlerim sen en parlak yýldýzým yerin belli gökyüzümde ilk döndüðümde yüzümü seni görüyorum
o kadar uzak deðilsin demek ki dünyamýz ayný bulmasa da birbirini ellerimiz yakýnýz ay ile yýldýz gibi
04. 09. 2015 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.