uykusu kaçkýn þiirin sararmýþ sayfasýný açmýþ önüme kendinden bir türlü dýþarýya çýkamayan insanlarýn sokaðýna kurulmuþ oyuna bir türlü doymayan çocuklarý küçük þeylerden büyük olaylar yaratan insanlarý ve çarþýyý kara örtülü fotoðraf makinasýyla seyreden Mashar amcayý evden bir kaç adýmda ulaþtýðýmýz Atatürk büstünü kapý önlerindeki esnafý maymunlu vitrini almýþ içine geçip gitmiyor dün þiire girmeden
bir bayram yerini ya da bayraklý resmimi sokuyor gözümün içine ama ben bir yaþ daha aldým diye hiç þiir yazmadým hep þaþýrdým doðum günümü bazen ayýn üçü, bazen on biri oldu oysa eylülün ikisiydi önemsizdi çýkmaz bir sokaða açmak gözlerini yýkýldý yýkýlacak bir evde saman ve hayvan dýþkýsý kokusunda sonra anne elinden susam, gül almak küçük bir eve doldurarak kocaman bir dünyayý kirazý, viþnesi, eriði, kayýsýyla ve mayhoþ elmasýyla bahçeyi
ne zaman gördüm ellerimi unuttum hep bir dikiþ iðnesi vardý elimde daha da düþmedi üç beþ kuruþ bile kazandým çocuk harçlýðý kitap parasý
bol zamanlar arardým oturup okuyup yazacaðým gece sarhoþ gelip tedirgin etmemeliydi bir koca özgür olmalýydým yaþamda, kalemde, aþkta zorla kimseyi alamazdým kalbime gönül sýrça bir saraydý herkesi almazdý öyle açmazdý kilitli kapýsýný yerli yersiz çalana
nasýl girdiyse içime þiir girdi o bilmezdi uyumayý beni de uyutmadý
02. 09. 2015 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.