ISSIZ SAHİL

Bu akþam, ben bambaþka biriyim.
Kimsenin gitmediði bir yer.
Kimsenin istemediði bir yer.
Kimsenin ölmediði bir zaman gibiyim!..

Bu akþam ben çok garibim.
Hiç uðramadýðým,
Sessiz sokaklardan geçiyorum.
Her yer tenha ve az ýþýklý bir yer.

Bir adým daha atarken,ruh halim dramatikleþiyor!..
Anýlar tek tek gözlerimin önünde film þeridi gibi geçiyor.
Þahýslar bir bir kendilerini tanýtýyorlar.
Gözlerim dolar sonra,an ve an düþüverir aþaðýlara.

Ve birdenbire bulutlar feryat figan halime üzülürler.
Onlar da bir bir döker içindekilerini,
Yaðmur tanecikleri ile seyahate çýktým.
Ýki kanatlý bir yastýk kuþu üzerinde,
Hiç kimsenin uðramadýðý sahile götürdü beni!..


Sahil hep dolu ama hep yalnýzdý.
Ben de öyle.
O da öyle.
Onlar da öyle.
Hepimiz de öyleydik.

Ama bu durum bizi bile aþýyordu.
Çünkü,bu akþam her þey bambaþka.
Akþam baþka.
Ruh halim baþka.
Sahil baþka.
Onlar baþka.
Hepimiz baþka!.

Hepimiz kayboluyorduk da bir ben kalýyordum.
O vahþet can verici olaylarý tek tek izledim.
Bir bir araya karýþtým.
Can yaktým.
Canýmý yaktýlar.
Sonra bende,
Büstbütünlüðüyle anýlarýmýzý yaktýk.
küller gözümüze yapýþtý.
Mesela, onlarý ve hepimizi bilmem de!
Ama ben baya duygusallaþtým.
Sahil dalgalarýnda anýlarýmý canlandýrdým.
Sen ve ben, bol bol gülüyorduk orada.
Ama bu akþam öyle bir þey olamayacak.

Daha insanlar orada kala,
Ben birden kendimi bankta buldum.
Mendil elimde.
Anýlarým darmadaðýn köþelerimde.
Herkes yerli yerinde!...

Bir ben bu akþam baþkaydým.
Anýlar tamamýyla bitti.
Akþam hüzünle bitecek.
Ýnsanlar yavaþ adýmlarla gidecek.
Onlar dahi kalmayacak.
Hepimiz bile silinecek.
Sahil bir-iki saat sonra boþ olacak.
Ama ben hep ayný gibi kalacak!..

Issýz bir sahil de can vermek kadar güzel bir þey yoktur.
Aslýnda sahil güzel.
Her þey güzel.
Duygularým bile güzel.
Ama son gidiþ güzel deðil.
Elveda, ey sahil duygularý.
Ey ýssýz sahil duygularý!..
Hoþcakal sessiz sokak.
Güle güle tenha yer.
El-veda akþam!...

Sosyal Medyada Paylaşın: