MARMARA DEPREMİ
Kýzgýn bir aðustos günüydü!
Günlerden:17 Aðustos idi.
Saat daha üçü beþ (03:05) geçiyordu.
Herkes derin uykudaydý.
Ve o uyku içerisinde;
Bir kabusa tanýk oldular.
Kainatýn yýkýldýðýný azmeden bir kabus!
Marmara sallandý bir beþik gibi.
Merkez Üstü Gölcük an ve an yýkýlýr gibi sallanýyordu.
Yüreklere korku dolu bir korku aþýlandý bir güç tarafýndan.
Binalar hiç dönmemek üzere göç ediyordu.
Beraberler’ince onca masum ve günahkar insanlarý da taþýyordu.
Ve de masumiyetle dolu hayvanlar da ardýna kapýldý.
Ýnsanlar derin uykulardayken,
Ta derinlerde sessiz ve þiddetli bir uðultu yankýlandý.
Ufuklar parladý-yandý-söndü!
Her þey yerli yerinden oynadý.
Dað ve taþ bir yana koþtular.
Deniz ve gökyüzü ters dönmüþ gibiydi.
Sanki,hançer dayanmýþtý her þeye.
Binalar,insanlar,hayvanlar göçtü.
Her yere kan bulaþmýþtý.
Cesetler yatýyordu enkazýn altýnda.
Ýnsanlar uykularda iken yatýyordu yýkýmýn ortasýnda.
Yatarken can veriliyordu.
Bir,iki,yüz,iki yüz,üç bin,on bin... aþýyordu ölüm sayýsý.
Evler, enkazýn altýnda. Sahilin dibine çekilmiþti.
Adeta arz yarýldý,deniz taþtý.
Fay hatlarý dans ediyordu.
Yedi il veya daha fazla yerler nasibini aldý bu depremden.
Anne-Baba-Aðabey-Bacý...
Bütün aile bir uykuda göçüp gitti.
Müslüman-Hristiyan-Yahudi-Ateizm...
Arkalarýnda kan býrakarak uyudular.
Türk-Kürt-Laz-Ýngiliz..
Onlarda ya enkaz altýnda.
Ya da toprak altýnda.
Ýnsanlýk en baþýndan beri toprak altýna girmiþ.
Dozerler gece gündüz enkaz kazdýlar.
Kimileri de mezar kazdýlar bilmeyerek!.
Cenazeler konuldu yan yana.
Bu bir ikazdý insanlara.
Ama bir-iki gün sonra unutuldu gitti.
Suç kimdeydi diyeceðinize.
Benim ne hatam var diye düþünün!
Gel zaman git zaman insanlar hep bozuk yapýlar ürettiler.
Adeta kendileri gibi.
Oysa ki,bu bir insanlýða çaðrýydý.
Yýllar geçmesine raðmen,
Dersimizi doðru düzgün alamamýþýz.
Güçsüz yapýlar Marmara Depremine neden oldu.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.