SON SÖZ

Engin ufkunda o büyük insan,
Görmüþtü bu günlerin geleceðini.
Baktýkça içim acýyor;
Gözleri masmavi, derin, deniz mavisi...

Geleceðin kaygýsý
Silmiyor da umutlarýmý!
En önde koþsa da kaygý;
Güç veriyor bana bakan gözleri!..

Aðlayan kalbimin aynasýný
Tuttum bütün dünyaya!
O’nun gözüyle baktým;
Can çekiþen ufuklara!..

Görmeyen gözler,
Yitirilen umutlar,
Dostlar gördüm!
Denize düþüp yýlana sarýlan
Sosyalleþmiþ medyatik çýrpýnýþlarda!..

Altýn tepsiyle sunuldu
Cehennemin ateþ topu onlara!..

Bilinmez son sözü kim söyler,
Hazýrdan gazellere!
Rahmetinden erdemin
Varýlmaz insanlýða!
Girdabýnda yokluðun
Ulaþmaksa insana,
Ereðinde bilinçle
’’Birey olmak’’ özünde!

Özgürleþip kendinden
’’Varým demek’’yeniden!..

11.06.2015
Kadriye PERVAN
Sosyal Medyada Paylaşın: