Sonsuz ufuklarý gül rengine çevirir güneþin batýþlarý, Yüreðine oturur Gülyalý’nýn akþamlarý, Yýldýzlar göz kýrpar tüm güzellikleriyle mavi ve yeþilin üzerine, Alýr seni götürür semaya yücelerin yüceliðine. Kanatlarýný sana açar kýrmýzý güller raksederek, Þimal rüzgârlarýyla þarkýsýný söyler, Yemyeþil tepelere sýralanmýþ aðaçlardaki yapraklar, Ay düþer geceye poztepeden seyrine doyamasýn mehtabýn, O kadar güzeldir ki geceler, Kaptýrýrsýn naðmelere kendini farkýnda olamasýn mehtap seni süzer. Alamasýn kendini bu þehirden seher yeli ile kulaklarýna fýsýldadýðý naðmelerinden. Gezegenlerin arasýndaki sessizlikte, Sevdalarýn güzelliklerin varlýðýnýn esrarýný duyarsýn, Deryanýn coþkulu ve gecelere karýþan dalgalarý alýr götürür seni sonsuzluða, Yüreðine düþer gülümseyerek yanýndan geçen ordunun güzeli. Hele ki masanda varsa bir dilim kavun ile beyaz peyniri gerisi bir kadehte gizlenir, Güzel bir dostun anýlarý saklýdýr dalgalarýn sessizce kumsalý okþayýþýnda, sahillerimizde eski kumsallar kalmasa da.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülyalım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.