De ki; Gel!
dikenlere serdiðin yüreðini
topla da gel...
Ayaküstü de olsa
kýyýma uðra
az biraz soluklan
az biraz da
soluduðundan
býrakýver koynuma
korkma…
De ki;
Son cemre de düþtü
ilkbaharým artýk
Hadi tut ellerimi
ellerim su
ellerim toprak
ellerimden topla gelincikleri
dudaklarýma
tebessümlerin dokunurken..
Ve dal yüreðime
gözü kapalý
nefessiz kalmazsýn
korkma…
De ki;
Güneþi bir omuzuma
ayý diðer omuzuma yükledim de geldim
Üþüyen ellerinin uðruna
karanlýðýna geldim
ýsýmla geldim
Hadi uzat ellerini
ýsýtmaya geldim
korkma…
De ki;
Alýp alýp baþýný gitme kimsesizliðine
yüreðine baharý giydirmeye geldim
ve kimsesizliðini giyinmeye
Seni
sevmeye geldim
korkma…
07/03/2008
Seslendiren: Dogan Bilge
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.