Garip bir ceylaným kendi hâlimde Ne þah’da gözüm var ne de âlimde Töhmetli yazmýyor gül cemâlimde Urfalýyým diye germe yiðidim! Gerip de yerlere serme yiðidim…
Haddimi bilirim boyumu aþmam Serab-ý vâhada aþk ile coþmam Yolda koyanlarýn ardýndan koþmam Urfalýyým diye sarma yiðidim! Sarýp da gönlümü yorma yiðidim…
Çölde susuz kalsam haram su içmem Üç beþ kelâm ile kendimden geçmem Hinliðin olsa da hinliði seçmem Urfalýyým diye burma yiðidim! Burup da sinemi yarma yiðidim…
Yoluna garazlý salmadým asla Al gülü dalýndan yolmadým asla Gaileye sebep olmadým asla Urfalýyým diye yerme yiðidim! Yerip de defterim dürme yiðidim…
Harami deðilim yoluna çýkmam Düþmanýn deðilim ocaðýn yýkmam Vallahi yüzüne kin ile bakmam Urfalýyým diye vurma yiðidim! Vurup da dalýmý kýrma yiðidim…
24 EKÝM 2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
Saadet Ün Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.