düþen yýldýzlarý görmek için çýktým balkona öyle çoktu ki yapay ýþýklar örttü gökyüzünün yüzünü nokta kaldý yýldýzlar dilek yýldýzýmý göremedim kayarken
girdim içeri, usum yýldýzlarda taþ olduklarýný bir türlü kabul etmediðim belkide biçimsiz gök taþlarý parçalanýp yitecekler ama bilir misin parlak yýldýzým sen hiç sönmeyeceksin parlayacaksýn ufkumda kýskanacak ay
yakacaksýn söndükçe diðer yýldýzlar sen olacaksýn avuçlarý çatlayýncaya dek alkýþlayan kýrpýp kýrpýp açtýklarý zaman gözlerini küçük yýldýzlar
emrinize amadeyim diyeceksin her an parlatýrým bir yýldýzý en ücra seferimde gönderirim pýrýltýmý avuç içine düþer bir nar çatlar kalbinde kaynaðýndan çýkar su akar su bekleyen köye girer mut
13. 08. 2015 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.