Bir yandan mýzýka sesini dinle...
Bir yandan kavalýn sesiyle inle!
Davul, zurna halay kurar seninle;
Hiç birinde gurur, kibir yok hele...
Daðlarýnda kýþ yaz boran, kar olur!
Hiç üþüdüm demezler ki, ar olur...
Bahar gelir, çayýr, çimen, kýr olur;
Bu bölgenin daðlarý ne dik hele!
Oltu taþý tespihlere yakýþýr!
Hatunlarý nasýl güzel bakýþýr...
Dadaþlar hep çayýrlarda yýkýþýr;
Bu yörenin yiðidi ne çok hele...
Azeri’si, Terekeme ve Kürdü;
Sanatkârý, öðrencisi, þakirdi...
Dadaþlarýn tek bildiði þükürdü;
Hepsinin de gönlü öyle tok hele!
Elazýð’da, “çayda çýra” yanýyor!
Gakkoþlarý barajýnda yunuyor!
Sivas soðuk, yiðidolar donuyor;
Ellerini ceplerine sok hele...
Aðrý daðý, karlarýn hiç erimez!
Bulutlarýn baþka yöne yürümez...
Soðuklarýn hiç bir iþe yaramaz;
Sýkýyorsa zirvesine çýk hele!
Nuh Nebiye liman olmuþ daðlarýn!
Kaçý geçti üzerinden çaðlarýn?
Eteðinde dolu üzüm baðlarýn;
Þýrasýndan birkaç yudum sýk hele...
Karaman-2015/07
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.