tanrının gözyaşı

tanrýnýn gözyaþý


yalvarmalarým fayda etmedi
gelmedi
gelmediler
göstermediler tanrýlar kendilerini birdaha

küsmüþler insanlýða
ateþler içindeki hayatý görmüþler
insanlarýn ateþini
neden yakar insan her þeyi
neden ilaç olmaz yaraya...

en son gördüðüm tanrý
aðlamýþtý halime
insanlýðýma ve
bu acýlarý biz vermedik size demiþti

þimdi yalnýzým
terketti tanrýlar beni ve insanlýðýmý
korktular insanlýðýmdan

içimdeki kötülük güçlüydü
yaktým yüreðimdeki her iyileþmeyi
insanlýðým öldürdü tanrýlarýn iyiliðini

kapkara yüreðimle kalakaldým
tanrýlar býraktýlar beni iþte
yalvarmalarým
gözyaþlarým fayda etmedi

sen insansýn dediler sade
ben aðladým o zaman insanlýðýma
aðlýyorum artýk.

ne durduramadýðým hýrslarým
ne tanrýlýk oyunlarý
ölümsüzlüðe inancým
ve öldürme çýlgýnlýðým
kinim nefretim
kýskançlýðým aç gözlülüðüm
ve diðer hastalýklarým
bütün kötü özelliklerimle
insaným iþte...
kurduðum her þey
piramitlerim de insanlýðýmýn üstüne yýkýldý

oysa
ne de iyi baþlamýþtý tarihimin bir yerinde hayat
hayat paylaþmaktý
o da unutuldu
geride kalan göz yaþlarým sadece
tanrýlar gittiler...
dönmezler artýk
ve ben ateþler içinde kalakaldým.

9.8.2015 mehmet tekerek



Sosyal Medyada Paylaşın: