SAĞIR DÜŞÜNCELER II
Gecenin, sýzlayan sefil yalnýzlýðýna astým ismini.
Yorgun bir bedenin, hükmü verilmiþ mahkumu kadar doluyum.
"Küçük insanlar,
Büyük hayaller kuramaz" derdi babam.
Ben büyük bir insan deðilim,
Zeten hayallerimde küçük insan kadar büyük deðil.
Güvercin kafesi kadar sýnýrlý belkide
Nereye baksam dik çizgiler görüyorum
Karanlýk deðil, ýþýk yok, herþey durgun.
Sesler oyalýyordu sanki düþüncelerimi
Ýnsan, bazen sitemi olmayan cümleye ihtiyaç duyuyordu
Su içmeye kalksam kapýda eþiðin olduðunu biliyorum
Kapýnýn kapalý olmadýðýnýn garantisi yok
Karanlýk deðil, ýþýk yok, herþey durgun.
Ben hiç hýçkýrarak aðlamaya cesaret edemedim
Ya hayallerimi saran patavatsýz cehalet düþüncesi türerse diye
Ünlü bir romaný kendim okumayý çok isterdim
Ýçinde ayrýlýðýn olmadýðý baþlangýçlar olmalý
Sonu, tüm belirsizlikleri aydýnlatmalý
Karanlýk deðil, ýþýk yok, herþey durgun.
Saðýr düþüncelerime türkü okuyan kadýnýn dizlerinde uyumalýyým
Sabah olmalý "akþama daha çok var" demeli
Akþam olduðunda, bir sürahi ayranla mutlu etmeli.
Dedim ya!
Karanlýk deðil, ýþýk yok, herþey durgun.
II... Devam edecektir.
Ferit Karasu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.