BİZ ÇOK ÖLDÜK YA SİZLER
sahaf
BİZ ÇOK ÖLDÜK YA SİZLER
/daðýn fermanýnda çocukluðunu bilmeden büyüdüler
tam kanat çýrpacakken hayata
kýrýldý kanatlarý topraða düþtüler/
“kýzgýn damarlarýndan akan kan, bulaþtý yüzüme
kan kardaþým
unuttun mu bizim çamurdan misketlerimiz vardý
bu çirkin demir bilyalarý kimler verdi eline
bu kaçýncý sýnama/ yapma yapma yapma
görmez misin elindeki kardeþ kurþunudur
vurma kardaþým vurma
yolculuk vakti deðil, bizi erken yolculama “
boþuna gümbürdemezdi bu gök
çýðdý arkasý mutlak
daðlarýn fermaný buyruk
ne analar, ne bebeler yitti gitti bu yolda
geçmez, geçmeyecek acýlarýn nasýrý…
doya doya görmeden, ýþýðýyla gülmeden
ezip geçti günü silindir gece
yaþamak mecburiyetten ibâret sadece
“kan yerde kalmayacak” diyorlar
kan yýkanýr da
genizde kalýr kesif kokusu
yaþamdan caymýþ
uykuya tok gözlerde
artar kara toprak sevdasý
“acýnýz acýmýzdýr” demek boþ lâftýr beyim
hani doktorlar bi lâf ediyolar “aðrý eþiðin yüksek” diye
sizinki ondan herhal
damlarýmýz gibi, bizde her þey düþük
belki de bundan sebep, ölümle boy ölçüþemedik…
zorla ölüme yatýrýlanlar bizim çocuklarýmýz
bu araf bizim a n l a m a d ý n ý z
beyim, sizin hiç çocuðunuz þehit olmuþ muy du?
ýslýkla geçmez bu korku
geçilmez taze kazýlmýþ topraktaki tümsek
ve yeni yontulmuþ tahta kokusu
varýn gidin bakýn beyim
oluk oluk kan içiyor toprak
kör saðýr duruþunuza haykýrýyor
altýnda uzanmýþ fidanlar
“siz bir fidanýn kesilirken gözyaþlarýný gördünüz mü?
biz çok öldük bayým biz çok öldük
ya sizler ya sizler!?...”
Hâdiye Kaptan
(c) - Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsicilerine aittir.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.