GÜNEŞİN GÖLGELERİ 6
6. Bölüm
.................
Þehrin rüzgarlarý, uzanan yalnýz ardýcýn dallarýný serinletiyordu.
O kimseyi sorgulamaz, yargýlamaz ve infaz etmezdi.
Olaylara sadece þahitlik ederdi.
Ýki muktedir aþýk,
Sabahýn sihirli sarhoþluðunda, el ele bakýþýyordular.
Bir den, delikanlýnýn yüreði dile geldi.
Yalnýz ardýcýn yapraklarý heyecanla bekleyiþlerdeydi.
Davud’un aðzýndan dökülen cümlelere þahitlik ediyordu.
"yalnýzlýk bir hikayedir, sen de bu hikayenin nilüfer çiçeðisin.
Ben yalnýzlýðýmý bir demet hasretle sana sakladým
Þimdi karþýmda gözlerin gözlerime dokunuyor.
Güneþ gölgelerimizle karýncalarý serinletirken
Bu ardýc bizden sonrakilere aþkýmýzý anlatsýn.
Ben sana yorgunum ey sevdam!
Bir kumru kadar çið, bir yavru kadar açým sana"
Mutluluk ikisinin gözlerinde birikmiþti.
Genç kadýn delikanlýnýn dudaklarýndan gözlerini alamýyordu.
Merhem kývamýnda sözlerin tesiri, Rabia’nýn yüreðini doldurmuþtu.
Genç adamýn dudaðýna bir buse kondurdu
Ve içinden geldiði gibi.
"sen ey sevdam, göklerin yýldýzý
Ezelden gelen acýlarýmý dindiren muhteþem,
Sokaða yakýþan adam...
Mutluluðuma sokulan tek yürek,
Damarlarýmdan kalbime geçen hücrelerin efendisi.
Mecburiyetimin sýrdaþý evvelim.
Sana sen olmaya geldim" dedi.
Dil yorulurmuydu bu sevgi karþýsýnda
Ne muhteþem aþk
Saygýdan uzaklaþmayan bir gerçekti onlar
Bir mermi kadar hýzlý bir birlerine olan duygularý
Ýkisini anlatýrken bile kýskanýyorum.
Her þeye raðmen onlar yaþamalýlar
Davud ile Rabia gibi sevmeli insanlar bir birini
Savaþmadan, sevgiyi haykýrarak
Kan dökmeden, ölmeden ve öldürmeden!
6. Bölüm sonu
Ferit Ali Karasu
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.